Meer dan de som der delen

De laatste decennia is er een toenemende aandacht ontstaan voor onze mentale gezondheid. De taboes rond mentale gezondheid worden steeds meer doorbroken en er ontstaan allerlei vormen en manieren om het bespreekbaar te maken. Wij komen denk ik, massaal steeds meer tot de ontdekking dat het hoogste goed, het kostbaarste dat wij als mens kunnen bezitten, geen rijkdom of weelde is, maar een goede fysieke en mentale gezondheid. Daar kan niets tegen op. 

Ik ben mij altijd wel bewust geweest van mijn innerlijke wereld en van mijn mentale gezondheid en heb daar ook gerichte aandacht voor gehad. De afgelopen tijd wellicht wel veel meer dan ooit tevoren. Het wegvallen van alles wat voor afleiding kon zorgen: een druk sociaal leven, parttime of fulltime werk en allerlei andere dingen die met het leven gegeven zijn en de verstilling die daardoor plaatsvond, werkten zuiverend en zorgden ervoor dat ik oog in oog kwam te staan met mezelf. Met alle goede en mooie kanten aan mezelf, maar ook met mijn angsten en met alle schaduwkanten in mijn persoonlijkheid. Ik kwam achter onzekerheden die ik diep had weggestopt, achter gemis dat voortkomt uit mijn jeugd, achter gemaakte keuzes waar ik spijt van heb en soms moeite mee heb om mezelf voor te vergeven. Mijn mentale gezondheid trad naar de voorgrond, had wat aandacht nodig en ik ben dan ook hard aan het werk om het zo gezond mogelijk te maken. Geen gemakkelijke opgave, maar zeker de moeite waard.

41 jaar op deze aarde en alle ervaringen die daarin hebben plaatsgevonden hebben hun sporen achtergelaten in wie ik vandaag de dag ben. De meeste vorming heeft in mijn jeugd plaatsgevonden en er zijn patronen ontstaan die mijn mentale gezondheid niet ten goede komen en die ik dan ook probeer te veranderen. Dat gaat niet zonder slag of stoot, het kost ontzettend veel energie en maakt dat ik soms even een pas op de plaats moet maken en letterlijk bij moet komen van het doorploegen van wat mij werkelijk bezield. 

Van alle dingen die wij in het leven leren, is er naar mijn mening de minste aandacht voor hoe wij met het geschenk, dat wij leven noemen, moeten omgaan. Wat is een goed leven en hoe zorg ik er voor dat het goede, hoe dat ook eruit mag zien, in mijn leven zichtbaar en tastbaar aanwezig is? Is daar een blauwdruk voor of ontvouwt het zich naarmate ik tijd doorbreng op aarde? Allemaal vragen die zich niet zo eenvoudig laten beantwoorden.

De meesten van ons leren om te gaan met het leven, ons leven, met vallen en opstaan. Ik kan mij niet herinneren dat in het onderwijs dat ik in mijn jeugd heb genoten, er aandacht was voor hoe ik op een goede manier met het leven kon omgaan. Gelukkig verandert dat steeds meer en wordt het steeds meer geintergreerd in het onderwijs. Want zegt nou zelf, het is een ding om te weten wat een goed leven is en een ander ding om het in je eigen leven zien te verwezenlijken.

Onze mentale gezondheid, ook mijn mentale gezondheid staat onder druk en wij ontkomen er denk ik niet meer aan om aan de slag te gaan met onszelf. Dat is waar ik dan ook mee bezig ben. Elke dag opnieuw. Met vallen en opstaan. Gelukkig hoef ik dat anno 2024 niet allemaal zelf uit te vogelen, maar mag ik mij laten inspireren door anderen die in hun weg door het leven dat voor ons hebben gedocumenteerd en ons daarmee waardevolle levenslessen meegeven. 

Uiteindelijk zijn wij meer dan de som der delen. Meer dan onze afkomst, onze vorming en onze ervaringen. De regie over ons leven hebben wij uiteindelijk in eigen handen en daarmee ook de verantwoordelijkheid om daar zo goed mogelijk mee om te gaan. Aandacht voor een goede fysieke en mentale gezondheid is daarbij essentieel en wij ontkomen er niet aan om daarin de nodige stappen te zetten. Dat probeer ik dan ook te doen. Elke dag opnieuw.