
De afgelopen maanden ben ik zo gefocust geweest op het vinden van een baan en het zoeken naar werk, dat ik niet alleen oog verloor voor al het goede en schone om mij heen, maar ook in mezelf. Veel van mijn tijd en energie heb ik gestoken in het zoeken naar een baan. Het voelde als een morele plicht. Als het juiste wat ik kon doen in het zorgen voor ons gezin. Ondanks al mijn inspanningen bleven de deuren gesloten en liepen mijn sollicitaties op niets uit. Dat deed de vraag oprijzen wat het universum en God mij probeerden te zeggen. En hoe langer ik er over nadacht en er met aandacht naar keek, hoe meer rust en bezinning er ontstond.
Zo lang ik mij kan herinneren ben ik aan het werk geweest. Ik kende geen andere realiteit waarin het niet hebben van een baan een mogelijkheid was. De afgelopen maand ben ik daar anders naar gaan kijken en over na gaan denken. Ik weet niet precies wat de verandering in mijn perceptie heeft veroorzaakt, maar ik realiseerde mij opeens dat mijn huidige omstandigheid wellicht geen tegenslag is, maar een geschenk. Een geschenk van een pas op de plaats te mogen maken, van helemaal tot rust te mogen komen en tijd en aandacht te kunnen hebben voor de dingen die belangrijk zijn en waar mijn aandacht naar uit mag gaan. Voor mijn gevoel heb ik de afgelopen 25 jaar ontzettend hard gewerkt. Ik verlangde naar rust. Die rust mag ik nu ervaren. Ik had alleen niet gedacht dat het zich in deze vorm zou aandienen en dat ik daarbij niet hoefde te werken. Nu ik tot dit inzicht ben gekomen dat dit het pad is dat ik op het moment mag bewandelen, ervaar ik veel meer rust en kan ik mij er aan overgeven.
Er ontstaat weer aandacht voor al het goede en schone om mij heen. Dat is natuurlijk geen lastige opgave gezien het prachtige eiland waar ik mij op bevind. Er is zoveel goeds en schoons aan alles wat geschapen is en wat zijn weg in deze wereld en op dit eiland probeert te vinden. In de natuur zie ik elke dag weer hoe het schone tot bloei komt door de knoppen van de bomen en bloemen die ontknoppen, door de kleine kuikentjes die achter hun moeder aanlopen, door de geitjes langs de weg, door de scholen kleine visjes in de zee, door de bijen die een bijenkorf maken. Ik verwonder mij over de kleuren en elk klein detail dat daarbij zichtbaar is.
Schoonheid is overal om mij heen. Ook in mijn eigen leven. Ik hoef het alleen te aanschouwen.
Maak jouw eigen website met JouwWeb