Na een lange periode van hitte en warmte, is deze week met de eerste echte regenbui, de omslag in het weer eindelijk gekomen. Wat heb ik hiernaar uitgekeken, naar de regen en naar de koelere periode op Bonaire. Met temperaturen in de 30 graden, maar met wat meer bewolking, stevige winden en een regenbui van tijd tot tijd is de herfstperiode op Bonaire aangebroken. Officieel noemen wij het hier geen herfst, maar het voelt als herfst voor mij, een warme herfst weliswaar.
Je zou denken dat ik gezien mijn etnische achtergrond en afkomstig uit een tropisch land, gemaakt ben voor warmte en tropische temperaturen, maar dat valt nog best tegen. Mijn lichaam reageert beter op koelte. Mijn voorkeur gaat dan ook uit naar koelere temperaturen en naar de koude seizoenen zoals de herfst en winter. Interessant dat ik er dan voor kies om op een tropisch eiland te wonen. Zie dat maar te begrijpen. Ik sta er zelf ook versteld van.
Ik ben altijd opgelucht wanneer de regenperiode aanbreekt. Het is een opluchting en een inluiding van de wat koelere maanden op Bonaire. Ik ben dankbaar voor de regen en zie het echt als een zegen.
Het leven op Bonaire voltrekt zich gestaag. Mijn oudste dochter zit inmiddels op de middelbare school. En mijn jongste heeft haar intrede tot de bovenbouw gedaan. Ze doen het goed op school en hun sociaal leven krijgt steeds meer vorm. Ik ben langzamerhand gewend geraakt aan de langzame tred waarin ik ben beland. Aan een leven waarin niets hoeft en alles mag en ik slechts hoef te zorgen voor mezelf en voor de mensen om mij heen. Ik weet niet wat Bonaire voor mij in het verschiet heeft, maar elke dag is een nieuwe. Ik probeer mij er aan over te geven wetende dat na regen weer zonneschijn komt.
Maak jouw eigen website met JouwWeb